ಇಂದಿನ ಆಧುನಿಕ ಯುಗದಲ್ಲಿ ಮದುವೆ ಎಂದ ಕೂಡಲೇ ಕೇವಲ ಅಂತಸ್ತು, ಉದ್ಯೋಗ ಮತ್ತು ಪ್ರೀತಿಯನ್ನಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯವೆಂದು ಭಾವಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. “ಪ್ರೀತಿ ಇದ್ದರೆ ಸಾಕು, ವಯಸ್ಸಿನ ಅಂತರವೇನೂ ದೊಡ್ಡ ವಿಷಯವಲ್ಲ” ಎಂಬುದು ಇಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಯ ವಾದ. ಆದರೆ, ಪ್ರಾಚೀನ ರಾಜತಾಂತ್ರಿಕ ಹಾಗೂ ಜ್ಞಾನಿ ಆಚಾರ್ಯ ಚಾಣಕ್ಯರ ಪ್ರಕಾರ, ದಾಂಪತ್ಯ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಾಮರಸ್ಯ ಮತ್ತು ಸ್ವಾರಸ್ಯ ಇರಬೇಕಾದರೆ ವಯಸ್ಸಿನ ಅಂತರವು ಅತ್ಯಂತ ನಿರ್ಣಾಯಕ ಪಾತ್ರ ವಹಿಸುತ್ತದೆ.
ಚಾಣಕ್ಯರ ನೀತಿ ಶಾಸ್ತ್ರದ ಪ್ರಕಾರ, ಪತಿ ಮತ್ತು ಪತ್ನಿಯ ನಡುವೆ ಅತಿಯಾದ ವಯಸ್ಸಿನ ಅಂತರವಿರುವುದು ದಾಂಪತ್ಯದ ನೆಮ್ಮದಿಗೆ ಭಂಗ ತರಬಹುದು. ವಯಸ್ಸಾದ ಪುರುಷನು ತನಗಿಂತ ತುಂಬಾ ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಿನ ಯುವತಿಯನ್ನು ವಿವಾಹವಾದರೆ, ಅಂತಹ ಸಂಬಂಧವು ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಸುಖಮಯವಾಗಿರುವುದು ಕಷ್ಟ. ಇದಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣಗಳೆಂದರೆ:
ಮಾನಸಿಕ ಅಂತರ: ವಯಸ್ಸಿನ ಅಂತರ ಹೆಚ್ಚಾದಂತೆ ಇಬ್ಬರ ಆಲೋಚನಾ ಲಹರಿ, ಅಭಿರುಚಿ ಮತ್ತು ಜೀವನದ ಕಡೆಗೆ ನೋಡುವ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳು ಬೇರೆ ಬೇರೆಯಾಗಿರುತ್ತವೆ.
ದೈಹಿಕ ಅಸಮತೋಲನ: ದೈಹಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯವು ದಾಂಪತ್ಯದ ಬುನಾದಿ. ವಯಸ್ಸಿನ ವ್ಯತ್ಯಾಸವು ಇಬ್ಬರ ಶಕ್ತಿ ಮತ್ತು ಆಸೆಗಳಲ್ಲಿ ವ್ಯತ್ಯಾಸವನ್ನುಂಟು ಮಾಡಬಹುದು, ಇದು ಅತೃಪ್ತಿಗೆ ದಾರಿಯಾಗುತ್ತದೆ.
ಹೊಂದಾಣಿಕೆಯ ಕೊರತೆ: ಸಂಸಾರ ಎಂಬುದು ರಥದ ಎರಡು ಚಕ್ರಗಳಂತೆ. ಎರಡೂ ಚಕ್ರಗಳು ಸಮತೋಲನದಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ಜೀವನದ ಪಯಣ ಸರಾಗ. ವಯಸ್ಸಿನ ದೊಡ್ಡ ಕಂದಕವಿದ್ದಾಗ ಹೊಂದಾಣಿಕೆ ಕಷ್ಟವಾಗಿ ಬಿರುಕು ಮೂಡುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇರುತ್ತದೆ.
ಚಾಣಕ್ಯ ನೀತಿಯ ಆಶಯದಂತೆ, ದಂಪತಿಗಳ ನಡುವೆ 3 ರಿಂದ 5 ವರ್ಷಗಳ ಅಂತರ ಇರುವುದು ಅತ್ಯಂತ ಸೂಕ್ತ. ಈ ಅಂತರವಿದ್ದಾಗ:
ಇಬ್ಬರ ಮನಸ್ಥಿತಿ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಒಂದೇ ರೀತಿ ಇರುತ್ತದೆ.
ಪರಸ್ಪರ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸುಲಭವಾಗುತ್ತದೆ.
ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಪೂರಕವಾಗಿ ನಿಲ್ಲಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.
